Świecki Zakon Karmelitów Bosych

15 października – wspomnienie św. Teresy od Jezusa

św. Teresa o modlitwie
„Kto nie rozpoczął modlitwy, na miłość Pana błagam go, niechaj nie pozbawia się takiego dobra. Nie ma tu się czego obawiać, a jedynie pragnąć... Modlitwa myślna jest niczym innym – moim zdaniem – jak nawiązywaniem przyjaźni. Podejmując wielokrotnie nawiązywanie [jej] sam na sam z Tym, o Którym wiemy, że nas miłuje”.
O. Mariusz Wojtowicz OCD – Mistyka codzienności

1 października – wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Miłość dała mi klucz do mego powołania. Zrozumiałam, że miłość zawiera w sobie wszystkie powołania, że miłość jest wszystkim, ogarnia wszystkie czasy i miejsca. Moim powołaniem jest Miłość!
św. Teresa od Dzieciątka Jezus

Msza Św. w intencji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych

17 września w Kościele Trójcy Świętej w Chełmie Śląskim o godz. 9.00 odbyła się Msza Św. w intencji Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych Wspólnot z Chełmu Śląskiego i Goławca oraz o Dary Ducha Św. dla nowo przyjętej członkini Gizeli Pyras. Mszy Św. przewodniczył Asystent O. Ryszard Stolarczyk. W tym dniu wspominaliśmy w liturgii Św. Alberta Jerozolimskiego, biskupa i prawodawcy Zakonu Karmelitów. Podczas Mszy Św. w obecności Ojca została przyjęta do Wspólnoty Gizela Pyras. Jest to wielka wdzięczność i radość Trójcy Świętej za ten dar. Prosiliśmy w modlitwie o wzrost duchowy w wierze, nadziei i miłości dla nowej członkini naszej Wspólnoty. Po Mszy Świętej odbyło się spotkanie w salce na Organistówce. Przy kawie wysłuchaliśmy konferencji wygłoszonej przez Ojca. W miłej siostrzanej atmosferze cieszyliśmy się pięknymi chwilami pełnymi duchowych przeżyć.

Tajemnica zmartwychwstania Chrystusa

ks. Robert Strus
Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła sie do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej: „Niewiasto czemu płaczesz”? Odpowiedziała im: „Zabrano Pana mego i nie wiem gdzie Go położono”. Gdy to powiedziała, odwróciła sie i ujrzała stojącego Jezusa... (J 20, 11-14).
Chrystus zmartwychwstał i przez swoje zmartwychwstanie zwyciężył grzech, śmierć, smutek, rozpacz; przywrócił światu radość i nadzieję. Czy my jako chrześcijanie jesteśmy ludźmi nadziei i radości paschalnej? Czy nie za bardzo koncentrujemy się na tym, co jest negatywne, złe, co jest „grobem”. Abyśmy mogli kosztować owoców zmartwychwstania, musimy jak Maria Magdalena odwrócić sie od grobu i zobaczyć Zmartwychwstałego.